Welgevonden gamedrives

Vanmorgen om 4.30 uur opgestaan (oef) en de kids om 4.45 uur wakker gemaakt. Dat gaat met enige moeite en eigenlijk willen ze niet maar na het inzetten van de laken-weghaal-techniek hebben ze geen keuze. Bij het restaurant is er koffie en thee en de kids ontdekken ook de koekjes dus hebben snel de wangen vol. Om 5.30 uur vertrekken we met Lynette en een ander gezin van 4 in de wagen naar park Welgevonden. Ze vertelt, nadat ze zich bij het hek heeft geïdentificeerd, en deze zich opent, dat de bewaking er streng is. Stroperij laat zich, zo blijkt uit de praktijk, alleen hierdoor tegenhouden: er zitten 24/7 mensen met een verrekijker en walkie-talkie verspreid over het gebied om de dieren te bewaken. Er worden zelfs neushoorns naar Welgevonden gebracht omdat ze daar hun leven zekerder zijn. In een ander park in Vaalwater zijn vorige maand 9 neushoorns en 2 leeuwen gedood door stropers....

We zijn het hek nog niet door of we treffen in de bosjes een neushoorn: machtig dier met een goeiige uitstraling waardoor je nog minder snapt wat de poachers drijft. Daarna volgen er velen en ze blijven indrukwekkend. Gedurende 3 uur zien we zebra's, gnoes, beroemde (blauwe) patrijsvogel, jakhals en het toppunt waren de leeuwen. Wanneer we ze treffen (1 leeuwin, 3 grotere welpen) omsingelen ze 2 neushoorns en een kalf en drijven ze onze kant op. Wij rijden vervolgens achteruit om ze de ruimte te geven en uiteindelijk draven de 3 neushoorns weg. Dan volgt nog het sluitstuk: de leeuw! Een prachtig beest in de kracht van zijn leven (want 5-6 jaar) volgens Lynette. Ze vertelt het wonderlijke verhaal van de adoptie van de welpen, door deze leeuw (normaal doden ze de welpen waarvan zij niet de vader zijn). De leeuwin was drachtig van een mannetje in het noorden en werpt daar haar jongen. Op zoek naar een geschikte plek om ze op te voeden bleek dit het zuiden te zijn (da's dicht bij Kololo dus snappen we helemaal 😉). Hier paart ze met de Daktari die wij hebben gezien, gaat vervolgens terug naar het noorden en komt na een paar weken terug met de welpen. Het vermoeden bestaat dat het mannetje denkt dat het zijn welpen zijn: lionesspower! Na nog een hete drank, het is echt steenkoud en we zitten verkleumd in de wagen, rijden we voldaan naar Kololo. Daar aangekomen genieten we van een royaal ontbijt en ploffen daarna op bed: wat een heerlijk verblijf! De kids willen zwemmen en hebben het zwembad voor zichzelf. De temperatuur stijgt geleidelijk. 

Om 16 uur weer een gamedrive in Welgevonden, dit keer met Andrew. We gaan nu naar het noorden en maken behoorlijk wat kilometers, soms vrij stijl omhoog. We zien ook olifanten en giraffes.  Bij ons in de wagen zitten 5 Duitsers die in het park voor het eerst rijden. Wat chauffeur Andrew in de kop heeft heeft hij duidelijk echter niet in de kont: waar de Duitsers oh-en en ah-en crost Andrew gestaag door. Hij vertelt onderweg over de neushoorn (aanvullend op Lynette): een hoorn kan 5 kilo wegen en elke kilo is $16.000 waard dus tel uit de 'poachers'' winst. In Welgevonden zijn er 2 neushoorns gestroopt in 12 jaar en dat is aanvaardbaar. Het wil niet echt lukken met de doelen van Andrew (cheetah, krokodil) maar net voor het eind zien we weer de leeuw en zijn leeuwinnen, zoals vanmorgen. Om daar te komen moeten we langs een olifant die met klapperende oren op ons af komt. Sophia zit alweer bij mij op schoot em Edwin filmt de scene (gelukkig hebben we het filmpje nog 😉). Daktari is nog steeds niet van plan om in actie te komen en ligt mooi te zijn in de zon. De leeuwinnen lopen rond in de buurt van gnoes. Omdat de duisternis invalt (tis echt alsof iemand het licht uitdoet, vooral als je aan de schaduwzijde van de berg terug rijdt) blijven we niet te lang. Een kwartier later dan verwacht schuiven we weer aan in het restaurant. 

Casper weet wat hij later wil gaan doen en ik heb mijn beroepskeuze voor een volgend leven ook gemaakt...