Van Kololo naar Tzaneen

Vanmorgen op tijd opgestaan (6.30 uur)voor onze laatste gamedrive in Kololo. Ik droom dat we ons verslapen, ben vervolgens vele keren wakker en vóór de wekker wakker. Dan ontdek ik dat de douche hier heerlijk is en ik vond het al jammer dat we vandaag vertrekken. Andrew is onze ranger en er zijn geen andere gasten. Opnieuw oogt hij moe maar daarbij ook niet zo'n ochtendmens. Gelukkig zijn daar onze wakkere Sophia en Isabel die er op los tetteren en wel op zo'n manier dat ík zelfs vraag of ze af en toe even stil willen zijn. We rijden door het prachtige landschap, zien wat dieren en Andrew vertelt erover. Na 1,5 uur is de gamedrive over en schuiven we om 8 uur aan het ontbijt. Daarna inpakken en met pijn in ons hart Kololo verlaten. Echter niet voordat we wat snuisterijen in het winkeltje hebben gekocht en een duit in de fooienpot hebben gedaan. Met onze inmiddels roodachtige snelle wagen rijden we het reservaat uit richting de hobbelige weg naar Vaalwater. 

Van de droge en groenige landschappen rijden we 4 uur richting Tzaneen, ten noorden van Jo'burg en ten westen van het Krugerpark. Het landschap lijkt hier een beetje op Oostenrijk: heuvelachtig en heel groen; prachtig om doorheen te rijden. Als we in Tzaneen aankomen bij PalWag staat er op hun info dat er geen alcohol mag worden genuttigd: ai, tegenvaller. We rijden de oprijlaan op en maken kennis met Henk, de eigenaar. Tis een blonde, jonge vent (met Duitse roots) die erg z'n best doet. Zo kunnen we kiezen uit de kamers en vraagt hij of we blijven eten. Dit laatste slaan we af: de kids eten slecht en ws wordt het weer vlees waar we de laatste dagen genoeg van hebben gegeten. Henk scoort punten bij de kids omdat: er een zwembad, 2 honden (dog-achtigen), een kat met 3 poten, een volière met papegaaitjes en duiven, een meertje met 2 zwarte zwanen, een kingsfisher die telkens tegen ons raam vliegt omdat hij denkt een soortgenoot te zien waarmee hij kan paren, én een zwembad is. De kids plonsen erin.

Edwin en ik installeren ons en we relaxen een beetje. Als we weg willen gaan zie ik Henk in het zwembad vissen: de kids hebben de waterpomp en chloorregelaar eruit gebonjourd waardoor de hele balans in het zwembad zoek is. Henk vraagt morgen aan de hulp om dit te herstellen en ik roep de kids tot de orde. Daarna op zoek naar de pizzeria die Henk ons heeft aanbevolen. Het blijkt een soort Mc D te zijn, gelegen in het winkelcentrum van Tzaneen. We gaan er maar naar binnen en eten er ...ach ja, prima. In het donker weer naar huis en dat is effe zoeken: 'waar zit het licht in de wagen?' en 'o ja, we moeten links rijden!' 

Thuis gekomen hebben we onaangekondigde gasten in de badkamer: 3 kikkers resideren er. Henk maar weer vragen: hij haalt ze eruit en vraagt of we een andere kamer willen. Hij verzekert ons dat ze er niet inkomen als we de deur gesloten houden en daarom blijven we waar we zitten. Iedereen op tijd naar bed na een lange dag.