Goodbye to Joburg en SAF

Onze laatste dag in SAF worden we om 6.30 uur gewekt door de telefoon bij de receptie (daar slapen we op 1 m afstand van). Helaas pakt er niemand op. Snel erna begint de meneer, die weinig doet maar wel aanwezig is, te praten alsof iedereen al wakker is. Tja, dan ben je ook wakker dus nog even relaxen en dan genieten van de warme douche. Het inpakken hebben we gisteren al gedaan maar we gaan het nu echt 'vluchtproof' maken en dat lukt in 3 laadruimte-tassen en 5 handbagage-stukken. Na het ontbijt proppen we alles in de auto en dat lukt goed. Daarna crossen we naar het pretpark van gisteren en deze keer om er bij de halte te wachten op de hop on/off bus.

Tis inmiddels 11 uur als we als echte toeristen in een rode bus door Jo'burg rijden. Via de koptelefoon die je krijgt hoor je in het Nld over de geschiedenis van Jo'burg (goud, 130 jaar geleden gesticht daarvoor grasland etc.). Toch leuk om dat nog mee te krijgen. Helaas hebben we geen tijd om naar Soweto (geboorteplaats van Madiba) te gaan. In Bloemfontein stappen we uit. Op mijn immer afwijkende kompas lopen we de wat mindere buurt binnen die net via de koptelefoon werd afgeraden. Je ziet het verschil tussen de aangrenzende buurten direct: meer troep op de slecht onderhouden straat, meer hangende mensen en vaak putluchten. Gelukkig is er gids Edwin met zijn altijd werkende Googlemaps waardoor we weer teruglopen de betere wijk in. We snacken er ivm beperkte tijd en zien dan dat het wat krap wordt als we nog iets anders gaan doen. We haasten ons naar de bushalte en staan daar vervolgens het Afrikaans half uurtje te wachten. Als de bus er dan nog niet is besluiten we een taxi te pakken: voor €20 kunnen we mee in een busje zoals de Afrikanen rijden. De man kijkt er blij bij als we instappen. Leuk om dat gevoel van de Afrikanen te ervaren én die man een goede dag te hebben bezorgd.

De auto met volle achterbak staat er nog dus we kunnen richting het vliegveld. Daar aangekomen vraagt de meneer van de autoverhuur hoe de auto was. Edwin begint enthousiast waarna ik, de kenau, het overneem (jullie zouden bellen, we hebben een 7-zitter besteld en kregen deze etc.). Die man zal wel gedacht hebben... We moeten met de lift naar boven maar deze slaat de verdieping die wij nodig hebben over. Een vriendelijke medewerker helpt ons naar de roltrappen en zegt dat we daar met de trolleys vanaf kunnen. Ik zie het niet zo voor me maar voor ik het weet stapt hij er met 1 van onze 2 op: het kan dus zonder dat alles eraf valt! Edwin volgt met nummer 2. 

Op het vliegveld zelf doen we de wisseltruc: zomerkleren uit en lange broeken/leggings aan. Daarna kunnen we al inchecken dus zijn de logge onderdelen kwijt. Sophia heeft voor haar vriendje Chinese nepprullaria gekocht (pistooltje en pijltjes) maar die mogen niet mee tot haar verdriet. Ik overweeg nog een grapje te maken over het de effecten van een pijltje tegen je hoofd maar bedenk dat dat niet handig is. 

De douane in Jo'burg is toch een ander verhaal dan in Nld: als we door de scan lopen kijken ze niet eens! Achter de douane kan ik los met prullaria kopen. Sophia koopt een nieuw souvenir voor vriendje: echte (kalver-)liefde. Onze laatste randen geven we uit aan drinken en snoep waarna we naar de gate lopen, ons SAF-avontuur achter ons latend. Een dubbel gevoel: bijzonder dat we deze vrijheid en mogelijkheid hebben gehad én fijn om weer naar Nld bodem te vliegen.